Ak Kağıt

Sevgili Ak Kağıt, Seni, kağıt olarak ilk kez dört beş yaşlarında iken, doğduğum yoksul Anadolu köyünde – nakışlı bir bez kabın içinde duvarda asıl duran kutsal kitabı saymazsak, ya bir ilkokul kitabının sayfaları ya da sarı saman renkli bir defterin yaprakları olarak tanıdım. Fakat, ailecek köyden Ankara’ya göçüp orada ilkokula başlayıncaya değin seni hep uzaktan, … Okumaya devam edin Ak Kağıt

VEDA MEKTUBU

Sevgili Kardeşim Willi, ne yazık ki bu mektubu sen okuyamayacaksın, çünkü çok erkenden bir ölümle bizi bırakıp gittin. Senin gidişinle hayatımdaki güzel ve iyi insanlardan biri daha eksildi. 40 yıla varan bir dostluğun ardından seninle vedalaşmak çok zor oldu. Ölmeden önce seni son bir defa daha görmeyi ve kucaklayabilmeyi çok isterdim. Ne yazık ki, olmadı. … Okumaya devam edin VEDA MEKTUBU

Yalnızlık *

fotoğraf: mevlüt asar Sevgili Belinda,Uzun zamandır sana yazmak istediğim halde yazamadım.Doğruyu söylemek gerekirse, sen gerçekten var mısın, yok musun; yoksa sadece düşümde yarattığım mısın, bilmiyorum. Bu sabah içimden bir ses bana, aslında bu soruların yanıtının hiç de önemli olmadığını ve senin uzaklarda da olsa biryerlerde mutlaka yaşadığını, mektuplarımın bir şekilde eline ulaşacağınıkulağıma fısıldayarak, beni sana … Okumaya devam edin Yalnızlık *

Yüreğimizin Sesi

Sevgili Belinda, sana ilk mektubumda yüreğimizin sesini dinlemeyi unuttuğumuzu yazmıştım. Bu konuyu biraz daha açmak istiyorum. Çünkü, yüreğinin sesini dinlemek, bir başka söylemle "yüreğiyle düşünmek," özellikle sanat ve edebiyatla uğraşanlar için çok önemli. Bir düşünürün de dediği gibi "tüm büyük düşünceler yürekte doğar". Büyük işlere imza atan bu "yürek", göğsümüzde çarpıp duran ve bize hayat … Okumaya devam edin Yüreğimizin Sesi